Marlou Hasker leest

Mijn leeservaring is begonnen met voorgelezen te worden. Elke avond las mijn moeder mij voor. Ik had twee favoriete boekjes die mijn moeder duizenden keren heeft voorgelezen; De mooiste vis uit de zee en De Feeën. Deze boekjes hebben mijn ouders bewaard. Als ik nu naar deze kleine dunne, maar mooie boekjes kijk, denk ik dat niet alleen de schattige verhalen mij aanspraken, maar ook zeker de uitstraling van de boekjes.

Toen ik een paar jaar ouder was las mijn moeder mij nog steeds voor, maar nu uit dikke verhalenbundels. Jip en Janneke en Pluk van de Petteflat waren mijn favoriet. Ook heb ik de film Pluk van de Petteflat heel vaak gezien. Dag in dag uit keek ik die film samen met mijn broertje. En als de film was afgelopen keken we de film gewoon weer vanaf het begin! Toen onze moeder er een boek van had gevonden voor ons, waren we helemaal verkocht. 

Voordat ik naar de basisschool ging las ik thuis al. De ''Ik ga lezen'' boekjes heb ik allemaal gelezen. Ook moeilijkere versies kon ik goed zelf lezen. ''1-minuut verhaaltjes'' was hetzelfde geval. In de kleuterklas werd er elke dag bij het eten en drinken voorgelezen uit verschillende soorten boeken of verhalenbundels. Ik vond dit wel leuk, maar vooral toen ik wat kleiner was. Het eerste boek wat ik zelf op de basisschool gelezen heb weet ik nog goed. Op de laatste schooldag van groep 2 kreeg ik een boekje mee naar huis wat ik in de vakantie kon lezen; ''Borre en de ijscoman''. Dit boek had in na één dag uit al. Ondanks dat dit boekje een beetje te makkelijk voor mij was, heb ik toch nog alle andere delen gelezen.

Ik las enorm veel op de basisschool. Aan het eind van mijn basisschooltijd had ik bijna alle boeken uit de bibliotheek afgegaan. Ik ging één keer in de week samen met mijn moeder, broertje en zusjes naar de bibliotheek. Elke keer nam ik 10 boeken mee, omdat er niet meer op mijn bibliotheekpas konden. Zelfs met dat aantal boeken had ik vaak de laatste dag niks meer te lezen. Geronimo Stilton was een van mijn favoriete series. Alle boeken van hem, zijn zus en de speciale versies heb ik gelezen. Deze boeken waren nooit heel dik en zo las ik er op een zondag wel eens 2 of 3. Toen ik wat ouder werd, was ''Dat heb ik weer'' van Carry Slee mijn favoriete serie boeken. Ik heb deze boeken allemaal meerdere keren gelezen, omdat ik er zo'n fan van was. "Alles kookt over'' van Anna Woltz is mij ook bijgebleven als een van mijn favoriete boeken. Ook de 100% serie van Nikki Smit vond ik geweldig en heb ik allemaal gelezen. 

Na de basisschool, ging ik naar De Nassau. Ik wist dat ik minder vrije tijd zou hebben en dus minder tijd zou hebben om te lezen. In het begin las ik nog regelmatig, maar na een tijdje las ik amper tot niet meer. Dit is door de jaren heen niet echt veel veranderd. Wanneer ik vroeger voordat ik ging slapen een half uur las, ben ik nu al blij dat ik überhaupt in bed lig en ga ik liever meteen slapen. Wanneer er een deadline is voor een boekverslag, lees ik wel elke avond een half uurtje, maar dit voelt dan wel een beetje ''gedwongen''. In mijn vakanties daarentegen lees ik wel dagelijks, omdat ik lezen nog steeds heel leuk vind, maar het nu niet meer mijn prioriteit heeft.

In de onderbouw las ik nauwelijks iets. Wat ik me kan herinneren hoefde we ook amper boeken te lezen en lazen we alleen in de klas gezamenlijk een boek. ''Perenbomen bloeien wit'' van Gerbrand Bakker kan ik me nog goed herinneren. Niet per se omdat ik het het een heel leuk boek vond, maar omdat het verhaal mij heel erg greep. 

Nu ik in de bovenbouw zit lees ik meer dan dat ik in de afgelopen 3 jaar heb gelezen. De boeken die ik lees, zijn op de een of andere manier altijd leuk. Dit komt denk ik ook omdat ik altijd ''onderzoek'' doe voordat ik een boek ga lezen.
''Zomerhuis met zwembad'' van Herman Koch was een dik boek, wat mij meestal een beetje afschrikt, omdat ik niet heel vlot kan lezen en ik lezen best moeilijk vind, maar dit boek vond ik zo interessant dat ik steeds door wilde lezen en zelfs dat dikke boek in no time uit had. Wat mij zo aansprak van dat boek was dat er een mysterieuze verhaallijn in zat. Toen ik het boek uit had, wist ik niet wat er nou precies gebeurd was. Dit vind ik altijd leuk, omdat je dan zelf een beetje kan invullen hoe jij het einde zelf inziet. 
Een ander boek wat ik echt met heel veel plezier gelezen heb ik ''Verstrikt'' van Mel Wallis de Vries. Dit boek heeft een heftig onderwerp van een meisje dat in coma is beland en zich steeds meer kan herinneren van haar ongeluk terwijl ze nog in coma ligt. Wat ''Zomerhuis met zwembad'' en ''Verstrikt'' gemeen hebben is dat deze boeken geen chronologische volgorde hebben, maar zijn er steeds flashbacks. Hierdoor bouwt de schrijver spanning op en dit vind ik een goede manier om steeds door te willen lezen. 

Mijn leessmaak is in de loop der jaren niet heel erg veranderd. Ik heb altijd liever fictie boeken gelezen, omdat ik hierdoor mijn eigen fantasie los kan laten gaan. Ik lees nu het liefst romans of detectives, wat ik vroeger ook las alleen dan de kinderversies. Wat er wel veranderd is in mijn leessmaak, is dat ik het vroeger fijner vond om boeken met een chronologische volgorde te lezen, terwijl ik nu boeken met flashbacks heel interessant vind, omdat je dan steeds meer te weten komt. 

Over het algemeen ben ik altijd een boekenwurm geweest. Ondanks dat mijn prioriteiten niet meer liggen bij het lezen van boeken, vind ik elke keer wanneer ik lees er toch wel veel plezier in.